Nadat we de vorige nacht zo slecht hebben geslapen, besloten we om niet vroeg te vertrekken naar Bryce National Park. Goede keuze, want ook afgelopen nacht sliepen we niet zo goed. We doen dan ook rustig aan met het inpakken van de tent etc.

Als je van de Watchman campground naar Bryce rijdt, rij je een stuk door Zion National Park. Dit stuk van de route is erg leuk. We wilden nog stoppen voor een uitzichtpunt, de Canyon Overlook Trail, maar op een of andere manier rijden we hier langs zonder het door te hebben. Toen we bij de uitgang van het park aankwamen, wisten we dit zeker. Zin om weer terug te rijden hebben we eigenlijk ook niet. We rijden door naar onze camping in Bryce. Halverwege rijden we op een stuk weg waar we veel dode herten langs de weg zien liggen en dit is erg naar om te zien, vooral omdat we zoveel van deze mooie beesten op de camping hebben zien lopen.

De weg van Zion naar Bryce is niet lang en we komen al vroeg op de middag aan in Bryce. We overnachten op de camping van Ruby’s Inn, dus geen camping in het nationale park zelf. Deze camping hebben we pas vlak van tevoren geboekt. Het originele idee was om naar de first come, first serve camping in het park te gaan (Sunset campground), maar we bedachten ons dat het tussendoor ook wel fijn is om op een commerciële camping te overnachten met douches op de camping zelf, wifi en een zwembad. De camping van Ruby’s Inn bevalt ons eigenlijk heel goed. Je mag als tent-kampeerders zelf een vrij plekje uitzoeken door het papier wat je ontvangt bij het inchecken in een mapje te stoppen bij de kampeerplek. Zo weet iedereen dat jij deze plek al geclaimd hebt.

Na het tent opzetten hebben we geen zin meer om nu nog naar Bryce te gaan. We zien op internet dat de komende dagen in onze volgende stop regenachtig gaan worden. Dat is jammer, want we hadden het plan om een dag te gaan kanoën op Lake Powell. Aangezien deze activiteit wegvalt, hebben we ineens een dag ‘over’ bij de omgeving van Lake Powell, dus besluiten we om vandaag te relaxen. Morgen zullen we naar het park gaan. De rest van de dag doen we dus ook niet veel, behalve zwemmen. Helaas was het zwembad bij de camping al dicht voor het seizoen, maar we mochten als campinggasten ook gebruik maken van het zwembad en jacuzzi bij Ruby’s Inn.

We hebben geen eten meer in onze koelbox, dus gaan we uit eten. Niet in de omgeving van de camping, want daar hoort zowat alles bij de Ruby’s Inn. Deze eetgelegenheden worden niet goed beoordeeld. Misschien omdat ze zo weinig concurrentie hebben, besteden ze weinig aandacht aan de kwaliteit? Wij rijden naar het restaurant Bryce Canyon Pines, zo’n 10 minuutjes verderop. We moeten door drukte 30 minuten wachten voor een tafel, maar het eten is het waard. We eten een heerlijke hamburger. We nemen ook voor het eerst een toetje, omdat ze adverteren met huisgemaakte taarten. Ik ben wel benieuwd naar een homemade apple pie en Chris neemt een Boysenberry pie (Boysenberry is een kruising tussen een braam en framboos). De taart ziet er niet uit (doordat het warm is loopt de vulling uit), maar het is verrukkelijk.

’s Avonds in onze tent is het toch behoorlijk fris. Bryce ligt nog weer wat hoger dan de andere plaatsen, waardoor het ’s nachts snel afkoelt. Chris slaapt zelfs met een trui én een vest aan. Ik hou het zelf bij één trui. Het is koud, maar daar kun je je opkleden. Ik heb dit veel liever dan de wind in Zion!