Een bezoek aan Kroatië stond niet altijd op de planning. Ons hoofddoel was Slovenië, maar we waren een beetje bang voor regen en/of kouder weer tijdens de vakantie. Voor de zon-zekerheid besloten we om Kroatië bij onze reis toe te voegen. En toen wist ik één ding: Ik MOET naar de Plitvice meren. Ik zag zo vaak supermooie foto’s op Pinterest en Instagram voorbijkomen van deze meren, dit was echt een plek waar ik geweest moest zijn.
Ik denk dat de Plitvice meren bij menig reisliefhebber wel op de bucketlist staat. En ja, dit is te zien aan de aantallen bezoekers. Zo’n 1 miljoen per jaar (Volgens Wikipedia, maar toch) en door de smalle paden is dit echt, echt veel en voelt het park ook erg druk. Een goede voorbereiding heb je nodig. Daarom heb ik hier mijn tips om het meest uit je bezoek te halen!
Wat zijn de Plitvice Meren?
De Plitvice Meren is een heel groot nationaal park in Kroatië, maar het populairste gedeelte zijn de beroemde meren met ontzettend veel watervallen en super mooi helder water. Het bestaat uit twee onderdelen: Upper Lakes en de Lower Lakes. Wij vonden de Lower Lakes het mooist, maar wij zijn daar ook begonnen en misschien heeft dat er ook wel mee te maken. Het was toen nog super rustig en we hadden alle tijd om foto’s te maken. Er zijn trouwens vrij weinig leuningen, maar dat heeft zo zijn charme. En hoe mooi en verleidelijk het water er ook uitziet, het is verboden om te zwemmen of zelfs maar even in het water te staan. De entreekosten verschillen, buiten het hoogseizoen ben je een stuk goedkoper uit.
Kom op tijd
Het park opent om 7.00 ’s ochtends en hoewel ik dat zelf wel erg vroeg vind (geen ochtendmens!), raad ik je aan om echt zo vroeg mogelijk te komen. Wij waren er zelf rond 8 uur en dit was buiten het hoogseizoen een prima tijd. Er waren al wel wat andere toeristen, maar nog niet zoveel. Het was niet moeilijk om een foto te maken zonder toerist in beeld. Later op de dag hadden we hier meer moeite mee en was dit soms zelfs onmogelijk! De paden zijn smal, dus je houdt degenen achter je al snel op. Om deze reden raad ik het park bezoeken in het hoogseizoen (juli & augustus) dan ook echt af. Ik ergerde me ’s middags al eens aan de vele opstoppingen. En dan waren er ook nog eens mensen die dan nog per se langs je heen wilden wurmen, terwijl ik zelf ook graag zou willen dat de rij doorliep. Heel irritant! Laat staan in het hoogseizoen. Ik moet er zelf niet aan denken!
Kies het juiste pad
Het park heeft verschillende routes die je kunt lopen. Het gaat allemaal in een rondje, zodat het niet uit maakt welke ingang je neemt. Je slaat niks over, je begint alleen ergens anders. Daarnaast heb je nog de mogelijkheid om de hele route te lopen, of gebruik te maken van een boottocht of treintje om de route wat te verkorten. Wij wilden zo veel mogelijk zien, dus kozen we K1 route waarbij je langs het meer loopt waar het bootje vaart. De foto hierboven maakte ik echter toen ik heimelijk naar het bootje keek, jaloers op de inzittenden! Het pad langs het meer liep echt een stuk hoger dan zoals de paden langs de watervallen. Dus zoveel zag je eigenlijk helemaal niet. Daarbij was het pad ook heel slecht begaanbaar, op een gegeven moment konden we ook gewoon echt niet verder want er was alleen maar modder. We moesten over boomstammen lopen om verder te kunnen, maar natuurlijk stapte ik op het eind alsnog in de blubber.
Wat het allemaal nog erger maakte, was mijn plotseling opgedoken, irrationele angst dat we een agressieve beer tegen zouden komen. Ik had die ochtend namelijk gelezen dat er beren in het park leefden. En dit leek me de meest logische plek. Mijn humeur was op dat moment echt op een dieptepunt aangekomen en ik telde mijn voetstappen, hopende dat we snel bij de ‘gewone’ route aankwamen. Toen we er bijna moesten zijn, kwamen we bij een waterval terecht. En daar eindigde de route. Hoe moesten we daar in hemelsnaam langs komen? Ik zag de bui al hangen, we moesten zeker weer helemaal terug! Ondertussen waren er ook andere toeristen die niet wisten hoe verder te komen, en gelukkig zag één iemand een klim- en klauterpad naar boven. Weer op de gewone route, kwamen we uit op een super mooi stuk (zie foto hierboven). Helaas verpestte mijn humeur dat ik er 100% van kon genieten!
Overnacht in de buurt
Om zoveel mogelijk van het park te zien, heb je wel een dag nodig en is wegens de drukte dus handig om zo vroeg mogelijk te beginnen. Ik raad je dan ook aan om in de buurt te overnachten. Accommodaties zijn er genoeg! Wij verbleven in een basic pension, House Marija, op nog geen tien minuten rijden van ingang 1, voor €55 per nacht. In de buurt zit een restaurant met de lekkerste chocolade lava taartjes: Dgenija Plitvice Lakes.
Is Plitvice het eigenlijk allemaal waard? Ondanks mijn humeur, het slechte pad, de drukte en vroeg opstaan: absoluut! Ik vond het echt een supermooie plek.